Aboru is een dorp (negri) op het kleine Molukse eiland Haruku in Oost-Indonesië. Het inwonersaantal is ca 2.100 (ca 700 gezinnen). Het is een dorp waar de gemeenschap bekend staat om haar vasthoudendheid aan haar ideaal, een vrije Molukse staat.
Meer dan zeventig jaar na de onafhankelijkheid van Indonesië in 1945 ondervinden de bewoners van Aboru nog steeds de gevolgen van een repressief overheidsbeleid. Het is nog steeds moeilijk voor hen om betaald werk te vinden in de regio. De enige mogelijkheid die ze hebben om inkomsten te generen is het verkopen van hun bosproducten in de provinciehoofdstad Ambon. De opbrengst wordt dan voornamelijk besteed aan levensmiddelen of andere basisproducten die ze zelf niet kunnen produceren.
Twintig procent van de gezinnen worden volgens de overheidsnorm aangemerkt als arme gezinnen. Hun maandelijkse inkomen is minder dan 31 euro (BSP Indonesië, 2022), ofwel minder dan 1 euro om dagelijks rond te kunnen komen. Ze hebben ook geen families die ze ondersteunen.
De meest kwetsbare groep – de ouderen – ontvangen sinds een paar jaar een kleine financiële bijdrage van de overheid. Eigenlijk net genoeg om van te kunnen leven, maar te weinig om ook de kosten voor medicijnen te betalen. Laat staan die van een dokter.
Om hun gezinnen te kunnen onderhouden gaan de meeste dorpsbewoners al vroeg in de ochtend naar hun bostuinen om die te bewerken of te onderhouden en gaan pas laat in de middag weer naar huis. De ouderen die bij hun inwonen zijn daarom overdag vaak alleen. Als ze ziek zijn brengen ze hun dagen lijdzaam door omdat er gewoonweg geen geld is om een dokter te laten komen. Hetzelfde geldt ook voor de ouderen die alleen wonen.
Je kan stellen dat in Aboru de ouderenzorg net als gezondheidszorg bijna geheel is overgelaten aan de waan van de dag.
Geen Armoede. Geen honger. Goede gezondheid
Buro pro-kumpulan vindt een goede gezondheidszorg en welzijn (SDG 3) zoals die verwoord is in de VN-agenda duurzaamheidsdoelen 2030 een belangrijke menselijk basisvoorziening voor zowel de ontwikkeling van het individu als gemeenschap. De andere twee duurzaamheidsdoelen (SDG’s) die Buro Pro-kumpulan even belangrijk vindt voor de ontwikkeling van de gemeenschap zijn: geen honger (SDG2) en geen armoede (SDG 1).
Buro Pro-kumpulan werkt daarom samen met Yayasan Maha Lesa Aboru (YMLA) om de dorpsgemeenschap van Aboru te blijven faciliteren in hun inspanning om deze drie SDG’s in 2030 ook te halen.
YMLA is een NGO in Aboru die zich al vanaf haar oprichting in 2016 inzet om de gezondheidszorg en ouderenzorg in Aboru te helpen verbeteren.
Meer over YMLA leest u in de onderstaande nieuwbrief.